Stargate wiki
Registreer
Advertisement
Stargate

De Stargate, ook bekend als de Astria Porta in Ancient en de Chappa'ai in Goa'uld, is een machine gebouwd door de Ancients, die kunstmatige subspace wormgaten maakt, waardoor bijna onmiddelijk transport tussen twee punten in ruimte mogelijk werd. De Stargates worden vaak gezien als de Ancients' grootste ontwikkeling, en daarom worden de Ancients vaak de Gate Builders genoemd. De Ancients, de Asurans, de Tollan en de Ori zijn de enige rassen waarvan bekend is dat ze een Stargate hebben kunnen bouwen. De Tollan deden dit echter wel met de hulp van de Nox.

Het originele Stargate ontwerp werd ontwikkeld door een Alteran genaamd Amelius, die het idee formuleerde op de nacht voordat zij vanuit hun eigen sterrenstelsel naar de Melkweg kwamen. De Stargates zijn één van de oudste Ancient technologie gevonden in het Melkweg stelsel; de Stargate op Aarde die in Antarctica gevonden werd is geschat om ongeveer vijftig miljoen jaar oud te zijn. De Stargates die gebruikt werden in de "Destiny missie" zijn nog ouder dan dat.

Namen[]

De Ancients plaatsten Stargates op duizenden wereld verspreid over verscheidene sterrenstelsels. Zij hebben intussen hun Ascension bereikt, maar het netwerk blijft beschikbaar voor iedereen die kennis heeft over de werking, en blijft een handige vorm van reizen voor vele rassen. Sommige rassen, zoals de Goa'uld hebben hun manier van leven aangepast op de Stargates, die integraal zijn voor hun functionering in de cultuur.

De meeste rassen hebben hun eigen namen voor de Stargates. De Ancients noemden hen "Astria Porta". Het Engelse woord "Stargate" komt uit het Goa'uld woord "Chappa'ai", dankzij een directe vertaling door Daniel Jackson. Het woord "Chappa'ai" komt op zijn beurt weerd van het Ancient "Astria Porta". De K'Tau noemen de Stargate "de Annulus", wat ring betekend in het Latijn. In het Pegasus stelsel noemt men de de Stargate "Rings of the Ancestors" en variaties daarop. Vele rassen noemen de Stargates simpelweg "de ring" of "de gate". De Wraith noemen het "the portal". De inwoners van M7G-677 noemen de Stargate de "Wraith Well".

Ondanks dat de Stargates aanwezig zijn op vele planeten zijn de meeste rassen relatief primitief, en zij zien de technologie als goddelijk, wat weergegeven word door namen zoals "Ring van de Goden" en "Circle van Duisternis". In de meeste gevallen komen de referenties naar goden of duisternis van de Goa'uld, of in het Pegasus stelsel van de legenden over de Ancients of het gebruik door de Wraith.

Technische specificaties[]

De Stargate creëert een stabiel, kunstmatig wormgat tussen zichzelf en een andere Stargate, waardoor bijna-direct reizen tussen de draaiende Stargate en de bestemmingsgate, maar niet andersom. Wanneer de Stargate geactiveerd wordt produceerd hij een krachtige stoot energie, bekend als een instabiele vortex. Dit komt door de grote hoeveelheid energie die nodig is om een stabiel wormgat te vormen, terwijl het daadwerkelijk open houden veel minder intensief is. Deze energiestoot vernietigd alles waar het mee in contact comt, maa als de event-horizon geblokkeerd is op extreem korte afstand wordt de vortex onderdrukt. Technologie zoals de Iris op Aarde's Stargate kan dat waarmaken. De vortex nestelt zich in de event-horizon, die de puddle (poel) genoemd wordt vanwege zijn vloeibare verschijning. Reizigers die doo de event-horizon stappen worden gedematerialiseerd voor hun transport door het wormgat, en worden aan de andere kant weer in elkaar gezet. De Stargate blijft open zolang er energie of materie doorheen reist, tot een maximum van 38 minuten. Na dat punt is er teveel energie nodig om een wormgat in stand te kunnen houden, wat niet geleverd kan worden door normale bronnen.

Reizen door een Stargate is strict eenzijdig: van de draaiende Stargate naar de ontvangende. Dit is geen limiet van het wormgat maar van de technologie; wormgaten kunnen alles wat in hen belandt doorsturen, maar vaste deeltjes zouden dat proces niet overleven. Daarom neemt elke Stargate in een paar een specifieke rol: de draaiende gate verandert een reiziger in zijn meest bassale vorm (sub-atomische deeltjes) en verstuurt die, terwijl de ontvangende gate ze weer verzameld en het weer in zijn originele vorm naar buiten stuurt. Het omgekeerde zou niet alleen fataal zijn voor de reiziger, maar zou resulteren in de draaiende Stargate die de deeltjes in energie zou veranderen. Het is niet bekend wat er precies gebeurd wanneer iemand de Stargate via de "achterkant" binnenstapt, maar hij zou het niet overleven.


De Stargate is een gigantische superconductor die bijna geheel van Naquadah gemaakt is, en in staat is praktisch elke bron van energie te gebruiken, hoewel sommige bronnen beter te combineren zijn met de Stargate dan anderen. Het ontwerp maakt de Stargate ontzettend sterk, directe inslagen van meteoren zijn veelal niet in staat een Stargate te vernietigen, en ze kunnen ook met een crashend voertuig in contact komen zonder schade op te lopen. De Naquadah constructie van een Stargate stelt het in staat om vele keren de nodige energie op te slaan, maar er is wel een limiet. Dit limiet overschrijden creëert een explosie die groot genoeg is om, bijvoorbeeld, al het leven op een planeet ter grootte van de Aarde te doden.

Hoewel Stargates verschillen in ontwerp delen ze verscheidene elementen. Ten eerste hebben all Stargates een groep glyphs die rond de binnenste ring geplaatst zijn (39 op Melkweg gates, 36 op Pegasus en Destiny-stijl gates) en negen chevrons die rond de buitenste ring geplaatst zijn. De glyphs op Melkweg en Pegasus gates staan voor sterrenbeelden, terwijl Destiny-stijl gates een soort van abstracte symbolen gebruiken vanwege het gebrek aan consistente sterrenbeelden. Deze worden gebruikt als coördinatie systeem voor de Gate naar het doel en het stelt de Stargate in staat een connectie te maken met een andere gate, elke chevron stelt zich vast op een specifieke glyph, waardoor twee Stargates een connectie kunnen maken met elkaar. Dit is bekend als het adres van een gate, adressen worden beschreven op basis van hoeweel chevrons nodig zijn om de Stargate te draaien, minstens zeven en maximaal negen.

Voor een standaard zeven-chevron adres representeren de eerste zes glyphs punten in de ruimte, die drie-dimensionale coördinaten vormen. De zevende chevron staat voor het punt van oorsprong, een glyph die uniek is voor elke gate. Als een Stargate een connectie wil maken met een Stargate in een ander sterrenstelsel is er een achtste chevron nodig, de eerste zes doen hetzelfde als altijd, de zevende glyph, voor het punt van oorsprong, voegt de afstand naar het adres toe. Een negende chevron is gebruikt voor een connectie met specifieke Stargates, ongeacht hun locatie. Tot nog toe zijn er maar twee negen-chevron adressen - het Ancient schip Destiny en van de Destiny naar Aarde.

De Stargates binnen een sterrenstelsel zijn met elkaar verbonden in een netwerk, normaal gesproken door middel van een Dial Home Device (DHD). Dit netwerk compenseert voor veranderingen in de locatie van hemellichamen, waardoor elke gate met een functionerende DHD een verbinding kan maken met een andere Stargate. Bekende netwerken zijn het Melkweg stelsel, Pegasus, Ida, het Alteran thuisstelsel (van waaruit de Priors naar de Melkweg werden gestuurd), en de primitievere netwerken die opgezet werden door Ancient Seed ships.

Stargate netwerken[]

Vroege Stargates[]

De Stargate op de Destiny, en dus ook de gates gemaakt door de Seed ships zijn waarschijnlijk een prototype versie waar de andere Stargates op gebaseerd zijn. Stargate glyphs op deze gates staan niet voor lokale sterrenbeelden zoals bij de latere modellen, omdat de Destiny door teveel verschillende sterrenstelsel reist. De glyphs zijn op deze gates ook van elkaar gescheiden, in tegenstelling tot de Melkweg en Pegasus gates, waar ze samen op de binnenste ring zitten. De chevrons zijn ook anders; het driehoekige deel van de chevrons is kleiner en hoekiger aan het eind, en de drie lijnen aan de beide zijkanten zijn meer gedistingeerd als individuele lichten. De chevrons blijven ook altijd opgelicht, en de glyphs lichten op als ze gedraaid worden. De gehele Stargate draait wanneer hij gedraaid word, en een glyph vastzet, en veranderd van richting voor de volgende, constant afwisselend totdat het proces afgerond is. Stargates op planeten hebben een uitgebreidere basis dan de andere modellen, met een grote helling in plaats van een trap en lichten aan beide kanten die activeren wanneer de gate actief is, die het pad naar de Stargate markeren.

Destiny's specifieke gate heeft zijn eigen unieke eigenschappen. Een bolvormige versiering die boven de Stargate hangt licht op wanneer de Stargate een adres daait, en als het wormgat vormt blijft deze opgelicht. Wanneer het wormgat uitgeschakeld wordt wordt er een korte stoot CO2 uitgestoten van de roosters aan beide kanten van de Stargate. Dit lijkt onnodig te zijn, gezien het feit dat gates op planeten dit niet doen.

Destiny-stijl Stargates hebben maar een beperkt reikwijdte, waarschijnlijk omdat ze geen externe krachtbron gebruiken. In tegenstelling tot de latere Stargates kunnen Destiny-gates niet alle Stargates in een sterrenstelsel draaien, maar alleen de gates die relatief dichtbij zijn. Desondanks is de Stargate, wanneer verbonden met de Destiny`s energie, in staat Aarde te draaien. De gate op de Destiny kan bereikt worden vanuit andere sterrenstelsels door het gebruik van de negende chevron, waarvan de functie pas ontdekt werd toen Destiny's adres gevonden werd in de Atlantis databank. Vanuit hetzelfde sterrenstelsel kan de gate gedraaid worden met een normaal zeven-chevron adres. Ze konden het adres echter niet gebruiken totdat Eli Wallace ontdekte dat het eigenlijk een code van specifieke symbolen was, in plaats van de coördinaten en het punt van herkomst. De energie die nodig is om de Destiny te bereiken is gigantisch, meer dan een Zero Point Module zou kunnen leveren (ongetwijfeld door Destiny`s gigantische afstand van de Melkweg). De SGC gebruikte de Naquadria kern van een Icarus-type planeet voor dit doel. Het adres draaien maakte dat de Destiny uit FTL viel om de verbinding te accepteren. Aan de andere kant, andere Destiny-stijl Stargates konden de Destiny niet bereiken wanneer die in FTL verblijft, wellicht vanwege hun verouderde ontwerp.

Seed netwerk[]

Het netwerk gevormd door de prototype Stargates functioneerd anders dan de volledige ontwikkelde netwerken in de Melkweg en Pegasus stelsels. De Stargates die hier geplaatst werden liggen in een relatief rechte lijn, van het ene eind van een sterrenstelsel naar het andere, daardoor een route achterlatend die de Destiny kan volgen.

Deze Stargates communiceren constant met elkaar en updaten hun posities, waarna ze verbinden met de Destiny wanneer die in de buurt komt. Vanwege het gelimiteerde draaibereik van de prototype Stargates valt Destiny meestal uit FTL in een gebied met verscheidene Stargates. Hoewel sommige Stargates normaal gesproken buiten bereik zijn kunnen die alsnog bereikt worden via andere Stargates.

Het prototype netwerk heeft geen lokale DHD, maar verbindt met andere beschikbare apparatuur, het relevante adres doorsturend voor gebruik door de crew. Voor draaien naar de planeet heeft de Destiny verscheidene Ancient controle-apparaten voor op afstand, die ook voor verscheidene andere zaken gebruikt konden worden. Handmatig draaien is nooit geprobeerd, dus het is niet duidelijk of de prototype Stargates op die manier gedraaid kunnen worden - de crew op de Destiny leek zich niet bewust te zijn van deze functie.

Het is mogelijk dat deze Stargates van andere materialen dan Naquadah gemaakt zijn. De materialen lijken zwakker te zijn, gezien het feit dat een enkel schot van een Berzerker drone in staat was een deel van de Stargate te vernielen. Normaal gesproken zou een Stargate in staat zijn grote hoeveelheden energie op te nemen.

Melkweg netwerk[]

Melkweg Stargates zijn het tweede model Stargate ontworpen door de Ancients. Ze hebben een diameter van 6.7 meter en wegen ongeveer 29 ton. Ze zijn donkergrijs met rood-oranje chevrons. De driehoekige onderste helft van de Stargate's bovenste chevron rekt zich uit en trekt zich terug wanneer een symbool gelockt wordt. De glyphs zijn op de binnenste ring gebouwd. De meeste gates zijn gebouwd op een stenen platform met een trap voor gemakkelijke toegang. De Gates waarbij dit niet het geval is zijn vaak beschadigd of verplaatst.

De binnenste ring draait wanneer de Stargate geactiveerd wordt en kan handmatig bewogen worden (met enige moeilijkheid) om de Stargate te gebruiken zonder een extern apparaat. De draai-computer die Stargate Command gebruikt hanteert deze methode ook; het systeem vertelt de motoren in de Stargate om de ring naar de gewenste positie te verplaatsen. Een DHD vermijd de behoefte om de binnenste ring te laten draaien en laat een gebruiker simpelweg het gewenste adres invoeren. De Stargates in het Ida sterrenstelsel lijken hetzelfde model te zijn als die in de Melkweg.

Pegasus netwerk[]

Pegasus Stargates zijn het nieuwste model en zijn aanzienlijk veranderd ten opzichte van hun Melkweg tegenhanger. Ze zijn voornamelijk zilver van kleur, met een blauwe binnenste ring en chevrons die groter zijn dan hun tegenhangers. Ze beschikken niet over bewegende delen, en in plaats daarvan lichten de glyphs in een bepaalde volgorde op, en blijven opgelicht wanneer ze vastgezet worden. In tegenstelling tot de Melkweg gates hebben de Pegasus Stargates geen platform maar zijn tot op ongeveer dezelfde hoogte begraven.

Omdat er geen bewegende delen zijn kan een Pegasus Stargate niet handmatig gedraaid worden. Pegasus Stargates hebben ook een beveiligingsfunctie die verhinderd dat intergalactische adressen gedraaid worden zonder een specifiek controle kristal dat zich op Atlantis bevind. Dit kristal kan verwijderd en geïnstalleerd worden in andere DHDs wanneer nodig. Vanwege hun nieuwere ontwerp is een Pegasus gate automatisch dominant over oudere Stargates in een gebied, wat problemen opleverde op het Midway space station totdat Rodney McKay een oplossing vond.

Pegasus heeft ook de unieke "spacegates", Stargates die in een baan boven een planeet geplaatst zijn in plaats van op het oppervlak. Spacegates hebben geen lokale DHD, en moeten geactiveerd worden door een ruimteschip met een DHD, zoals de Puddle Jumper of de Wraith Dart. Ze krijgen hun energie van drie power nodes die ook dienen als stabilisator, de stargate in de juiste baan houdend en corrigerend voor plotselinge impacten.

Complexheid van de functies[]

Deeltjestransmissie[]

Deeltjestransmissie is een drie-stappen proces: dematerialisatie, transmissie, en herintegratie. Wanneer een object door de event-horizon beweegt wordt het gedematerialiseerd en vastgehouden in een "hyperruimtelijke buffer". De event-horizon dematerialiseert alleen objecten in discrete eenheden (één persoon, één schip), dus een object dat niet volledig door de event-horizon kan makkelijk verwijdert worden. De Stargate begint niet met de transmissie van een voorwerp zolang het niet geheel door de event-horizon is gegaan. Dit verzekerd dat alleen complete objecten doorgestuurd worden. In het geval van grote objecten, zoals een Puddle Jumper, telt het schip zelf als een compleet object met hogere prioriteit dan de kleinere mensen die erin zitten.

Als een voorwerp gedematerialiseerd is wordt het in de vorm van energie doorgestuurd naar de bestemmingsgate. Energie wordt geleverd door de draaiende gate. Als de energietoevoer wordt onderbroken kan het wormgat te vroeg ontbonden raken, waardoor de energie mogelijk niet in de goede vorm kan worden teruggezet. Als er energie in de buffer is wanneer het wormgat onderbroken wordt is dit opgeslagen tot het volgende gebruik, wanneer de buffer geleegd wordt.

De event-horizon van de ontvangende Stargate stelt de doorgestuurde deeltjes weer samen. De deeltjes worden eerst opgeslagen in de buffer om er zeker van te zijn dat het gehele voorwerp ontvangen is, waarna het weerd ge materialiseerd wordt. Wanneer dit gebeurd worden alle reizigers geïmplanteerd met vertalingsnanites. Elke keer dat een gate wordt geactiveerd wordt de buffer geleegd om nieuwe informatie te kunnen otnvangen, waardoor overlap bij het hermaterialiseren niet voor kan komen.

Verscheidene facetten van de Stargate zijn nodig voor zijn functie als transportatie. Deeltjes die uit de Stargate komen behouden de kinetische energie die ze hadden toen ze er in gingen; een persoon die in de Stargate rent zal er rennend uitkomen aan de andere kant, en wapens die op de event-horizon worden afgevuurd behouden hun kwaliteiten als snelheid en kracht. De event-horizon is in staat het verschil tussen passief en actief contact vast te stellen om ongewilde transmissie te voorkomen. Dit proces maakt dat zaken als water en liucht niet doorgestuurd worden door hun constante druk op de omgeving, maar voorwerpen die moedwillig door de event-horizon bewegen doen dat wel.

Obstructie[]

Een wormgat kan zich niet vormen als er een significante obstructie binnen de Stargate's ring aanwezig is. Het is daarom ook redelijk normaal voor Stargates om half- of helemaal afgesloten te worden door hen te begraven.

Een andere manier om Stargate reizen te beheersen is het plaatsen van een barrière op minuscule afstand (minder dan drie micrometers) van de event-horizon, waardoor het wormgat wel kan vormen maar deeltjes niet samengevoegd kunnen worden wanneer ze door de Stargate reizen. In andere woorden, er wordt wel een connectie gemaakt maar alle deeltjes die door de Stargate reizen kunnen hun originele structuur niet meer aannemen, waardoor ze vernietigd worden. De iris op Aarde en het schild op Atlantis hebben deze functie, en zijn gebruikt als effectieve verdedigingsmaatregel, vooral omdat radio contact wel mogelijk blijft. De Goa'uld hebben ook zulke schilden gebruikt, al bedekken die meestal de hele Stargate en niet alleen de event-horizon.

Iris-tpe barrières onderdrukken ook het vormen van een instabiele vortex door de deeltjes niet te laten vormen. Zulke barrières zijn echter niet de enige manier. Verscheidene rassen, zoals de Asgard en de Nox, zijn in staat wormgaten te vormen zonder een instabiele vortex, waarschijnlijk door een efficiëntere vorm van energiegebruik.

Energiebron[]

Energie is altijd nodig om een wormgat te vormen, en wordt normaal gesproken geleverd door een Dial Home Device zonder dat er draden voor nodig zijn. Elke Stargate kan een wormgat ontvangen, ongeacht de hoeveelheid energie; de draaiende Stargate leverd energie voor beide. In enkele gevallen is de Stargate handmatig gedraaid omdat subtielere methoden niet beschikbaar waren. Dit werd gedaan door voldoende energie te leveren en de ring handmatig te draaien om de chevrons vast te stellen. Energie kan direct aan het Naquadah gevoed worden waar de Stargate van gemaakt is; energie van blikseminslagen zijn voldoende voor enkele seconden transmissie. Stargates hebben ook de mogelijkheid energie van kwantum singulariteiten in de omgeving te gebruiken, maar het is niet bekend hoe de Stargate dit doet. De Stargate die een uitgaand wormgat creëert bepaalt hoe lang het open kan blijven, en kan het sluiten wanneer nodig. Onder sommige omstandigheden is een Stargate alleen in staat een korte connectie te maken, en in zulke gevallen kan de ontvangende Stargate het wormgat open houden. Hetzelfde gebeurt wanneer de verzendende Stargate zijn energie verliest tijdens de transmissie; als de ontvangende Stargate een DHD heeft zal die de energie leveren die nodig is totdat herintegratie compleet is.

Tweede Stargates[]

Van sommige planeten is het bekend dat er een tweede of extra Stargate is. De tweede Stargate is normaal gesproken inactief, en de primaire Stargate ontvangt alle wormgaten omdat daar de DHD aanwezig is. Als een Stargate een krachtstoot ervaart terwijl er een wormgat open is springt het andere uiteinde van het wormgat naar de dichtstbijzijnde Stargate in het netwerk. Dit effect kan ook gebruikt worden als verdedigingsmechanisme of om een connectie te sluiten. Op een planeet met twee Stargates is de inactieve Stargate het dichtstbij. Dit scenario resulteerde in het vinden van de Beta Gate in Antarctica.

Later werd ontdekt dat de Antarctiva Stargate van origine de primaire Stargate op Aarde was, gebouwd door de Ancients. De Alpha Gate, gevonden in Giza en oorspronkelijk gebruikt door Stargate Command, werd door Ra naar de Aarde gebracht vanaf een andere planeet. Omdat Stargate adressen corresponderen met planetaire locaties en niet met individuele Stargates kreeg de nieuwe Stargate hetzelfde adres als de oude.

Het is duidelijk geworden dat de Stargates uit het Pegasus stelsel de oudere Stargates uit het Melkweg stelsel overstemmen. Aarde was niet in staat om hun Stargate te gebruiken toen de Wraith super-hive met hun eigen Stargate in een baan rond de Aarde was.

Duurzaamheid[]

Stargates zijn uiterst duurzaam; de Beta Gate in Antarctiva is geschat op vijftig miljoen jaar, en de Destiny-stijl Stargates zijn nog veel ouder, maar ze werken nog zoals bedoeld. Stargates in de tweede en derde generatie zijn uiterst goed bestand tegen schade of vernietiging, terwijl de eerste generatie Stargates onbruikbaar beschadigd konden woorden door energie wapens.

Stargates hebben directe impacten van meteoren overleefd, de gravitonische veld van zwarte gaten, de hitte van een ster, en zelfs een Naquadah bom die een gehele planeet vernietigde liet de Stargate intact.

Uiteindelijk ontwikkelden de Tau'ri een Naquadriadragende nucleaire bom die theoretisch gezien in staat moest zijn een Stargate te vernietigen, de Mark IX. Echter, toen hij voor het eerst gebruikt werd slaagde het er niet in de beoogde Stargate te vernietigen omdat een Ori schild de Stargate verdedigde. In een latere poging bij een Pegasus Stargate slaagden ze wel door de bom achter de Stargate te leggen zodat de energie niet geabsorbeerd zou worden door het open wormgat.

Stargates zijn vatbaar voor Subspace interference veroorzaakt doot de Attero machine, die energie op laat bouwen in de event-horizon, waardoor de Stargate overbelast raakt binnen enkele minuten. De resulterende explosie kan gezien worden vanuit de ruimte. Twee Stargates die op deze manier vernietigd zijn waren de Stargate van Atlantis en die op de Traveler vestiging.

De eerste generatie Stargates waren veel minder duurzaam dan de latere modellen. Tijdens een evacuatie van een Novus kolonie kon een enkele Berzerker drone de Stargate met een relatief zwak energie wapen vernietigen door er een gat in te blazen en de Stargate's functie om een wormgat te vormen te ontmantelen. Een andere eerste-generatie Stargate was in staat een rotslawine en een C-4 explosie te weerstaan, dus er is alsnog aardig wat nodig om een Stargate te vernietigen.

Uitzonderingen[]

Onder normale omstandigheden kan een wormgat maximaal 38 minuten open gehouden worden. Dit kan op verscheidene manieren voorkomen worden, voornamelijk door het toevoegen van een enorme hoeveelheid energie. Een ras van energierijke, vloeibare wezens waren in staat een Stargate verscheidene dagen op te houden, in samenwerking met een Russische MALP die een continu radiosignaal door de event-horizon stuurde. De Stargate-vernietiger die Anubis gebruikte was ook in staat een Stargate open te houden door een constante lading energie in de event-horizon te sturen, die opgenomen werd door de Stargate aan de andere kant. De energie zou uiteindelijk meer worden dan de Stargate aankon, waardoor die zichzelf op zou blazen. De Asurans waren in staat een Stargate voor onbepaalde tijd open te houden door een krachtige laser door de event-horizon af te vuren. De Stargate kreeg dan zijn energie van de laser, en de Asurans hadden beschikking over een oneindige hoeveelheid Zero Point Modules om de laser actief te houden.

Naast grote hoeveelheden energie zijn zwarte gaten ook in staat een Stargate open te houden na de 38 minuten grens. Toen Aarde's stargate verbonden raakte met een planeet in de buurt van een zwart gat hield relativiteit de Stargate open tot ver na de grens, omdat er aan de andere kant maar een enkel moment gepasseerd was. De Stargate van Aarde bleef maar enkele seconden open, omdat er toen op de planeet al 38 minuten voorbij waren. Ori Supergates gebruiken een kunstmatige singulariteit om het wormgat zolang open te kunnen houden als nodig.

Andere functies[]

De Stargate is verscheidene keren gebruikt voor andere functies dan interplanetaire reizen, hoewel deze functies meestal per ongeluk ontdekt werden, en niet inherent waren aan het ontwerp van de Stargate. Twee van zulke gebeurtenissen waren tijdreizen, als gevolg van het feit dat een wormgat contact maakte met een zonnevlek. Een tijdloep machine gemaakt door de Ancients gebruikte 14 Stargates om een bel te creëeren, en die bubbel van de rest van het tijd-ruimte continuüm af te scheiden, waardoor de zelfde dag continu op nieuw begon.

Een Stargate kan ook gebruikt worden als wapen, en is dan in staat een heel zonnestelsel te vernietigen. Door een planeet met een zwart gat te draaien en de Stargate dan in een ster te laten vliegen slaagde Carter erin een supernova te creëeren door een deel van de zon's massa weg te nemen.

De draai-computer van Stargate Command, een imperfecte vervanging voor een Dial Home Device, is soms de oorzaak van storingen. Eén zo'n storing die door de Ancients geprogrammeerd was moest voorkomen dat een wormgat door een ster zou gaan. Toen SG-1 deze storing negeerde introduceerden zij plutonium-atomen in de kern van de ster, waardoor die instabiel werd. Later draaide een alternatieve versie van SG-1 Aarde vanaf de andere kant van een zwart gat, waardoor het wormgat terugboog naar de dichtstbijzijnde Stargate, welke dezelfde is maar dan in een ander universum. Op deze manier reisden verscheidene versies van SG-1 naar onze realiteit kwamen. Dit werd later tenietgedaan door middel van een Asgard energiewapen.

Nog later werd ontdekt dat één Stargate gebruikt kan worden om verscheidene andere Stargates tegelijkertijd te draaien. Dit liet een energiestoot van het Dakara superwapen door het hele sterrenstelsel reizen. Het is echter niet bekend wat er gebeurd als een object door een Stargate met verscheidene bestemmingen zou reizen.

Glyphs[]

Glyphs zijn symbolen op de Stargates waar de chevrons zichzelf op vaststellen wanneer een Stargate gedraaid wordt. De basis voor de glyphs zijn de sterrenbeelden. Er zijn verscheidene verschillen tussen Melkweg, Pegasus, en Destiny glyphs.

Een Melkweg Stargate heeft 39 symbolen op de binnenste ring. Wanneer de Stargate gedraaid wordt draait de binnenste ring totdat het gekozen symbool bij de zevende chevron staat, waarna de ring pauseerd, de zevende chevron op en neer beweegd en de juiste chevron in de rij rood gloeit. Pegasus Stargates hebben maar 36 symbolen. Zeven van deze symbolen zijn nodig om interplanetaire adressen te draaien, op dezelfde manier als de Melkweg Stargates. Destiny Stargates hebben ook 36 symbolen. Wanneer deze Gates gedraaid worden lichten de symbolen op om aangegeven dat ze gecodeerd zijn. De glyphs van deze Stargates zijn niet gebaseerd op sterrenbeelden omdat de Destiny door vele verschillende sterrenstelsel reist.

Chevrons[]

Alle bekende Stargates hebben negen chevrons die gebruikt worden om coördinaten vastt e stellen. De bovenste chevron scant alle coördinaten en daarna licht de juiste chevron op. Normaal gesproken worden er maar zeven chevrons gebruikt. De achtste chevron stelt de Stargate in staat een wormgat naar een ander sterrenstelsel te openen. De negende chevron maakt de connectie met een specifieke Stargate mogelijk; de enige twee Stargates die deze chevron gebruiken zijn de Stargates op Aarde en op de Destiny.

Dial Home Device[]

Dial Home Devices, of DHD voor kort, zijn grote, paddestoel-vormige computers die bij bijna elke Stargate in het Stargate netwerk geplaatst zijn. Ze creëeren een draadloze link met de Stargate waar zij bij staan en dienen als krachtbron en besturingsmechanisme, waardoor elk lichamelijke en inteligente wezen de Stargate kan gebruiken zonder hem handmatig te hoeven draaien of een eigen computerprogramma te hoeven schrijven. Vergelijkbaar met een telefoon, maar veel groter, de DHD kan gebruikt worden om een adres in te voeren voor een reisbestemming. De symbolen op de DHD representeren sterrenbeelden, en in het midden zit de activeerknop. De DHD's zijn gemaakt van verscheidene kristallen die informatie opslaan. Ondanks de simpelheid van het functioneren van een DHD moeten ze ontzettend complexe berekeningen uitvoeren binnen enkele seconden nadat ze gedraaid zijn om planetaire afwijkingen te berekenen, wat ze doen door midden van een automatisch update systeem.

De Destiny-stijl Stargates hebben geen DHD. In plaats daarvan wordt een Ancient afstandsbediening gebruikt om de Stargate te draaien. De afstandsbediening geeft een lijst met mogelijke adressen. Op de Destiny zelf is deze functie verwerkt in één van de computers.

Andere varianten[]

Ori Supergate[]

Een Supergate is een massieve Stargate die ontwikkeld werd door de Ori, ongeveer drie- tot vierhonderd meter breed. Alle bekende Supergates zijn gebruikt voor het specifieke doel om permanente toegang te hebben tot verre locaties in het universum, waardoor her Ori leger snel moederschepen kan sturen naar andere sterrenstelsels.

Naast de Supergates hebben de Ori hun eigen versie van een normale Stargate, via waar de Priors naar het Melkweg stelsel stuurden.

Orlin's Stargate[]

De verbannen Ancient, Orlin, bouwde een miniatuur Stargate in Samantha Carter's kelder. De componenten hiervoor waren onder andere honderd pond pure ruwe titanium, tweehonderd voet kabel, zeven industriële generatoren en een broodrooster. Deze Stargate was verbonden met de energie van het huis en werd maar één keer gebruikt, naar Velona, voordat hij opgebrand was.

Tollan Stargate[]

De Tollan waren een geavanceerde menselijke beschaving. Onder hun meest indrukwekkende technologische gebeurtenissen was de constructie van een nieuwe Stargate, gebouwd met de kennis die de Nox hen gaven.

Tijdens de vernietiging van de originele Tollan thuiswereld werd hun Stargate vernietigd. Hun nieuwe thuiswereld, Tollana, had geen eigen Stargate en met de hulp van de Nox werd er een nieuwe Stargate gebouwd.

De Tollan Stargate was kleiner en slanker dan de Ancient's Stargates, en is wit van kleur. Er leek geen DHD te zijn, zelfs geen binnenste ring, waardoor het waarschijnlijk is dat de besturing in een nabij gelegen gebouw moest zijn. Uiteindelijk werd de Tollan Stargate vernietigd door een Goa'uld Ha'Tak's wapens.

McKay/Carter Intergalactic Gate Bridge[]

De McKay/Carter Intergalactic Gate Bridge was een project om een ketting van Stargates te plaatsen in de lege ruimte tussen het Melkweg en Pegasus stelsel; het was bedoelt om snelle reizen tussen Atlantis en Stargate Command mogelijk te maken zonder gebruik van een Zero Point Module. Stargates werden verzameld van het oppervlak of de ruimte van planeten waar niemand woonde en op de juiste plaats in de brug geplaatst.

De brug, genaamd naar de makers, bestond uit zeventien Stargates uit het Pegasus stelsel en nog zeventien uit de Melkweg. Een macro-programma geschreven door Rodney McKay maakte dat de Stargates de informatie uit hun buffer doorstuurden naar de volgende Stargate totdat ze op het middenstation kwamen.

Het middenstation vormde een overgangspunt. Daar moest het tweede deel van de brug apart geactiveerd worden omdat de Pegasus en Melkweg Stargates niet te combineren waren. Via deze brug duurde de reis van Aarde naar Atlantis maar dertig minuten, terwijl het met een ruimteschip bijna twee weken duurde. Uiteindelijk werd de brug echter vernietigd door de Wraith.

Asuran Stargate satelliet[]

De Asurans creëerde een acht-chevron variatie van een Stargate die gebruikt werd als satellietwapen. Het bestond uit een schildgenerator, sensoren en een hyperdrive, waardoor het in een baan rond zijn doel kon blijven. Zodra dit geregeld was werd er een wormgat geactiveerd, waarna een intense rode energiestraal erdoorheenkwam en het doelwit raakte. De straal kwam van de Asuran thuiswereld en gaf energie aan de satelliet's verdediging en het wormgat.

De satelliet zorgde er tevens voor dat de Stargate op Atlantis niet gebruikt kon worden voor reizen zolang de satelliet actief was. De satelliet kon echter wel het wormgat van de Asurans ontvangen toen het in een baan rond Atlantis' planeet hing, wat aangeeft dat deze Stargate prioriteit heeft.

Advertisement